بررسی رابطۀ میان سرمایۀ انسانی اعضای هیئت علمی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان در دانشگاه علوم و فنون هوایی شهید ستاری

پژوهش حاضر، به ارزیابی وضعیت سرمایه انسانی اعضای هیئت علمی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم و فنون هوایی شهید ستاری پرداخته است. روش پژوهش از نظر هدف توسعه‌ای-کاربری؛ از نظر شیوۀ گردآوری داده‌ها پیمایشی و روش تحلیل همبستگی است. جامعۀ آماری پژوهش دانشجویان دانشگاه علوم و فنون هوایی شهید ستاری (940 N=) می‌باشند که با روش نمونه‌گیری طبقه‌ای- اختصاص متناسب، حجم نمونه با فرمول کوکران و خطای (05/0)، 274 انتخاب شد. برای گردآوری داده‌ها از پرسش‌نامه سنجش سرمایۀ انسانی نادری (1391) استفاده شد. با روش روایی محتوایی، این پرسش‌نامه توسط متخصصان سرمایه انسانی تأیید شد و با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ پایایی آن (974/0)، به دست آمد. برای سنجشِ داده‌ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون‌های کولموگروف- اسمیرنوف، آزمون تی تک نمونه‌ای، تحلیل واریانس یک‌طرفه و ضریب همبستگی تفکیکی)، استفاده شد. یافته‌ها نشان داد: 1- سرمایهۀ انسانی اعضای هیئت علمی در دانشکده مهندسی برق پایین‌تر از سطح متوسط، اما در دانشکدۀ مدیریت، پرواز و هوافضا در سطح متوسط و با میانگین نظری تفاوت معنی‌داری ندارد. 2- میانگین پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشکدۀ مدیریت در سطح بالاتر از متوسط، اما میانگین پیشرفت تحصیلی دانشجویان کارشناسی دانشکده‌های مهندسی برق، هوافضا و پرواز در سطح متوسط و با میانگین نظری جامعه تفاوت معنی‌داری ندارند. 3- میان شاخص کلی سرمایۀ انسانی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان رابطۀ مثبت و معنی‌داری وجود داشت (223/0r=). بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت که به میزانی که سرمایۀ انسانی اعضای هیئت علمی در مؤلفه‌های توانایی شناختی، فراشناختی و ارتباطی- عاطفی بیشتر باشد، می‌توان شاهد پیشرفت تحصیلی بهتر دانشجویان بود.